To był maj ... To jest maj !
Wczoraj ukończyłem trzynastą edycję Cracovia Maraton i opisze trochę moje 4 godziny i 41 minut spędzonych na trasie.
Tuż przed startem.
Pogoda rewelacyjna , nie wiało , nie padało , niebo zachmurzone , temperatura około 13 stopni.
Wystartowaliśmy równo o 9:00 , tysiące biegaczy i jeden cel - ukończyć maraton w Krakowie !
Fantastycznie zobaczyć na trasie zawodników starszych od swoich rodziców , to kolejny przykład na to , że wiek to tylko wymówka . Życzę sobie aby w tym wieku biegać :)
Wiele osób walczyło o życiówki, ja już od 1,5 miesiąca wiedziałem , że nie poprawie swojego czasu na tym dystansie .
Tak , jak wiecie miałem bardzo poważną kontuzję i miesiąc w ogóle nie mogłem prowadzić , żadnej aktywności.
Mój cel byl jeden - ukończyć maraton , czas sposób nie istotny :)
Znów to niewiarygodne uczucie na starcie, emocję , adrenalina ! Nie da się tego opisać :)
Pierwsze kilometry upływały w tempie około 6 minut na kilometr, piękne widoki zabytkowych kamienic , kościołów .
Dziesięć kilometrów strzeliło, że niewiele z nich pamiętam ...
Później trasa zrobiła się bardziej pofałdowana , ale nadal biegło się bardzo przyjemnie :)
Widok na Wawel i cały czas wzdłuż Wisły ! Wspaniale :)
Dwudziesty kilometr ... Dotarło do mnie , że trzeba zrobić jeszcze jedną taką samą pętle !
Byłem pod wrażeniem , że mam siłę w nogach , a przecież miesiąc nie biegałem i moje najdłuższe wybieganie po kontuzji to było 10 km !
Lecę dalej .
Do 25 km idealnie ... I zaczęły się schody ... Metoda ignorowania bólu zawiodła ...
Na szczęście nie odezwała mi się kontuzja, też nie straciłem mocy ...
Wydolnościowo też ok ... Nogi zmęczyły się ... Tak jak obawiałem się przed startem ...
Obciążałem bardziej zdrową nogę by uniknąć odnowienia kontuzji (psycha ) ...
niestety noga, która nie była używana przez miesiąc nie była na tyle silna aby dać rade przebiec cały dystans .
Wtedy do głowy przyszła mi metoda Galloway'a i zaczął się żmudny dla mnie marszobieg .
Obiecałem sobie , że nawet się jeśli będę musiał się czołgać dam radę dotrzeć do mety...
Na trasie widziałem się kilkakrotnie z Malwiną (Run for beauty and fun) i Mateuszem .
Trzydziesty kilometr !
Tutaj musiałem dotrzeć czekała na mnie Agnieszka
( mój pilot podróży , prywatna pani fotograf , moja opieka medyczna gdyby nie ona nie byłoby tutaj tylu pięknych zdjęć - dzięki ! ;) )
Schłodziłem obolałe mięśnie i pobiegłem/pomaszerowałem dalej , przecież do mety tylko 12 km ;)
Między czasie Żaneta i Marcin (wcześniej) zabrali ze sobą na trasę ubiór na każdą pogodę :D
Padało tylko przez 5 minut i deszcz uratował samopoczucie , od 16 km robiło się strasznie duszno :)
Walka trwała , biegłem , maszerowałem, uświadomiłem sobie, że mimo tego, że miałem długa przerwę , cały czas jestem na trasie !
Wygrała tutaj silna psychika ...
Miałem więcej czasu na porozmawianie z innymi biegaczami i podziwianie walorów turystycznych Krakowa ...
Wisła na prawdę wylała ! :)
Czterdziesty kilometr - postanawiam że do końca będę biegł - realizuję plan - jest ciężko , daje radę .
Do mety pod górkę
Tuż przed metą ...
Mimo tego, że nie ma życiówki , mimo tego że całego dystansu nie przebiegłem , mimo bólu mięśni,
mimo wszystkiego warto cieszyć się z tego , że dało się radę i warto się uśmiechać :)
42,195- po 4 godzinach i 41 minutach wbiegam na metę !
Radość , euforia - wspaniałe uczucie ... :)
Wspaniali kibice , wspaniała atmosfera , co do trasy bardzo męcząca psychicznie ,
zbyt duża powtarzalność miejsc w których się biegło , ale cóż "sorry , taki mamy klimat " ;)
Świeżo upieczony maratończyk (nie przez smoka wawelskiego ):
Kilka ciekawostek z trasy :
Gwiazdy też były na maratonie ;)
( Wszystkie zdjęcia autorstwa Agnieszki - jeszcze raz wielkie dzięki !!! :) )
Tymczasem lecę się regenerować ;)
Pozdrawaiam !
